04 ~ Śpiąca królewna

Kolejny dzień, szkoła. Pogoda jak na późną jesień jest naprawdę ładna, tylko jest już zimno. Wtulam głowę w szal, wkładam dłonie do kieszeni kurtki i idę zmierzyć się z profesorami, a w szczególności panem Leonem Verdasem. Gdy już docieram przed budynek, myślę czy nic dziś nie mieliśmy pisać. Nienawidzę niespodziewanych kartkówek czy pytań na wyrywki. To denerwujące. Wychodząc z szatni zauważam Christana - jednego z największych podrywaczy na uczelni. Przeleciał już większa cześć studentek. Pod koniec tamtego roku akademickiego słyszałam plotki że ja jestem jego następna. Nawet jeśli to prawda to niech zapomni. W życiu się z nim nie prześpię. Kiedyś robiliśmy razem prace i po kilku godzinach spędzonych z nim mogę stwierdzić że jest skończonym idiotą. Nie mam pojęcia jak dostał się na te studia. Blondyn podchodzi do mnie, na co uśmiecham się nadzwyczaj sztucznie.
- No hej Violu. - Podchodzi ZBYT blisko i zakłada mi kosmyk włosów za ucho. Facet odwal się zanim jestem miła.
- Taa, siema. - Wymijam go, co mi się nie udaje, chłopak przygważdża mnie do ściany. Cicho piszczę.
Mężczyzna składa mi pocałunek na czole, policzku i... nagle widzę jak ktoś odciąga tego popaprańca ode mnie. Czuję łzy napływające mi do oczu jednak w ostatniej chwili udaje mi się  je zatrzymać.. Patrzę na mojego wybawcę, to Verdas. Chyba się zdenerwował, bo żyła na jego szyi intensywnie pulsuje. Trzyma mojego rówieśnika za koszulkę, ale zaraz go puszcza, jesteśmy w szkole. Każe rozejść się gapiom i nerwowo poprawia krawat.
- Zapraszam do gabinetu.
Idziemy za nim, ja oczywiście trzymam się w bezpiecznej odległości od Christiana. On tylko obdarza mnie przelotnym spojrzeniem, który nie wróży nic dobrego.



Wychodzę z pomieszczenia Verdasa, szybko odnajduję Lu i Fran, razem udajemy się na wykład. W gabinecie sama nie wiem czemu ale nie zaprzeczyłam i nie próbowałam się bronić kiedy szatyn powiedział że mamy się nie obściskiwać w szkole bo nas wyleje. Nie ma pojęcia że tak naprawdę to ten debil mnie obmacywał i to jeszcze bez mojej zgody a nie ja jego. Wolałam już nic więcej nie mówić by nie robić problemow wiec przytaknęłam i szybko wyszłam uciekając przed Christianem. Do sali wchodzi sprężystym krokiem pan Chass, który prezentuje nam dokładną budowę naszego mózgu, wplata różne ciekawostki, a gdy już kończymy lekcje dopowiada swoje historie. Dzięki temu czas mija szybko, w miłej atmosferze, a do tego jest starszy, więc puste laski nie mają tematów i są cicho. Kolejny dwugodzinny wykład mamy z szatynem, który uratował mnie dzisiejszego poranka.
- Violu, jak życie? Kiedy ślub? - Och, Fran! o co Ci znowu chodzi!
Patrzę na nią pytającym wzrokiem, na co ona śmieje się do rozpuku, przestaje upomniana przez Leona.
- Widzę, że dziś w ósmym rzędzie wesoło, cała klasa jest bardzo ciekawa, może któraś z dam zechce wyjaśnić o co chodzi?
Ja tylko robię zdziwioną minę i szturcham Fran, ona gromi mnie wzrokiem, ale mówi.
- Prze profesorka, Viola Pana uwielbia i tak sobie plotkowałyśmy o... - Zakrywam jej usta ręką. Chyba się czymś upiła czy coś.. Co za papla, a zresztą to nieprawda. Za to szatyn ma z nas polewkę.
- Yyyy... możemy wyjść, bo mojej koleżance słabo, bardzo. - Mrużę oczy i ironicznie się do niej uśmiecham.
- Ależ oczywiście... że nie! Zaczynamy wykład! Do roboty. - Klaska w dłonie, a ja tylko wywracam oczami. To taki irytujący typ. Po pół godziny nadawania o jakimś mało ważnych rzeczach, Verdas dzieli nas na grupy i wspólnie zastanowić jakie cechy trzeba posiadać aby móc pracować w wybranej przez niego specjalizacji. Gdy przychodzi kolej na nasz grupę uśmiecha się głupkowato do mnie i daje mi karteczkę z napisem GINEKOLOGIA. Dzięki Verdas. Ty to zawsze wiesz jak umilić mi dzień. Po kilku minutach zaczyna pytać poszczególne grupy. O dziwo naszą zostawia na koniec. Gdy przychodzi kolei na nas Ludmiła która jest z nami wstaje i zaczyna odpowiadać.
- Dobrze, dziękuje. Poprawnie wykonaliście zadanie. - mówi a ja z nudów zaczynam ziewać. - Ale widzę że waszą koleżankę znudziło to zadanie. - spogląda na mnie z pod łba. - Może teraz pani śpiąca królewna wstanie i podsumuję prace grupy. Proszę bardzo. Z niecierpliwością oczekujemy tego co masz nam do powiedzenia. - przełykam ślinę i niepewnie wstaje.
- Nie mam nic więcej do dodania.
- W takim razie przypomnij nam jakim trzeba być w stosunku do kobiet odwiedzające gabinet ginekologiczny
- Nie być panem - mówię i nagle cała klasa zaczyna wydawać charakterystyczne "ooooo" na całą salę. Spoglądam prosto na twarz szatyna z której nic nie udaje mi się wyczytać. Tak wiem przesadziłam. Ale dobrze mu tak.
- Zdziwiłabyś się jaki potrafię być dla kobiet - uśmiecha się lekko. Nie jest zły? Sama nie wiem co teraz odpowiedzieć wiec spuszczam głowę. Szczerze to zdziwił mnie tą odpowiedzią. Myślałam ze znów wyskoczmy z jakimś głupim tekstem czy coś. - Widzimy się po przerwie - mówi siadając za swoim biurkiem a my wszyscy wychodzimy z pomieszczenia. Po kilku minutowej przerwie wchodzimy do środka i przez kolejną godzinę słuchamy wykładu Verdasa. Do końca jego wypowiedzi siedzę cicho bo nie chce kolejny raz usłyszeć od niego jakiegoś głupiego tekstu.


- Strasznie mi głupio że tak to wyszło... - od piętnastu minut siedzę u swojej przyszłej szwagierki Natalii która próbuje mnie jak na razie nieskutecznie przeprosić za tą sytuację z Theo.
- Kiedyś się zemszczę. - uśmiecham się chytrze.
- Nie wątpię. Wiedz że nie ściągnęłam cię tu tylko dlatego. - posyłam jej pytające spojrzenie. - Dlaczego mi nie powiedziałeś że uczy cię Verdas?
- A nie było okazji. - mrużę oczy.
- W sumie trochę ci zazdroszczę.. On taki mądry i..przystojny.
- To kolega twojego narzeczonego. - upominam ją.
- No wiem przecież. - wzdycha
- Skąd oni w ogóle się znają? - pytam z ciekawości.
- Poznali się na siłowni.. A no własnie za chwile tu będą. Zjesz z nami kolację? Twoi rodzice i tak pewnie wrócą późno.
- Coo? Nie. Mam dosyć Verdasa.  Nie było jeszcze dnia by czegoś do mnie nie miał.
- Może mu się podobasz - śmieje się.
- Proszę. cię.. Taki ktoś jak on nigdy by na mnie nie spojrzał.
- Czyli ci się podoba? - jest coraz bardziej rozbawiona.
- Nie. Jest arogancki i wkurza mnie.
- Dobrze dobrze już się tak nie denerwuj ale na kolacji zostajesz.
- Naty..
- Cicho! - śmieje się. - Zostajesz i tyle. Ja idę wstawić kurczaka a ty możesz wybrać sobie jaką moją sukienkę i się odświeżyć. - wychodzi - Tylko nie kąp się znowu - wychyla się za drzwi i śmieje się ze mnie za co rzucam w nią poduszką.
- Pomóc ci w czymś? - mówię gdy wchodzę już gotowa na kolację. Założyłam luźna sukienkę w odcieniu zieleni.
- Ślicznie wyglądasz - uśmiecham się. - Za 5 minut wyjmij kurczaka, chłopacy powinni za chwilę być a ja idę do łazienki.
- Violetta? Ty znowu tutaj? - słyszę wkurzający głos mojego brata.
- Witaj braciszku - całuje go w policzek. - Nati mnie zaprosiła.
- Ach ta moja dobra kobieta.. Gdzie ona w ogóle jest?
- W łazience.
- A.. to pójdę jej pomóc. - kelpie mnie w ramię i znika a ja wgapiam się w Leona.
- Ładnie ci w tym kolorze - odzywa się w końcu.
- Dziękuje - przytakuję - Tak w ogolę to przepraszam za dziś trochę mnie poniosło.
- Nie szkodzi.
- Nie jest pan zły?
- Jesteśmy po za szkołą mów mi Leon i nie nie jestem.
- Nie wiem czy będę tak potrafiła.
- Daj spokój. Jestem tylko trochę starszy od ciebie.
- Nie o to chodzi ale okej.
- To co jemy? - do kuchni wchodzą roześmiani Nati i Theo. Kiwamy głową i już po chwili zasiadamy do stołu. Po kolacji atmosfera rozluźnia się i postanawiamy oglądnąć film. W trakcie oglądania przyszła para młoda zasypia i zostaje sama z Verdasem.
- Nie budźmy ich - mówi szatyn gdy film się kończy.
- Powinnam już wrócić do domu. Jutro wykłady.
- Pierwszy masz ze mną wiec się nie spóźnij - mówi żartobliwie.
- Dzięki - uśmiecham się sztucznie.
- To ja w takim razie poczekam aż się obudzą.
- Do zobaczenia jutro - wstaje.
-  Miłych snów - również wstaje i całuje mnie w policzek a po chwili w czoło. Nie wiem dlaczego ale przeszły mnie przyjemne dreszcze. Niby zwykły gest ale wywarł na mnie duże wrażenie. Uśmiecham się kolejny raz i pewnym krokiem wychodzę z domu.
--------------------------------------------------------------------------------------------------------------------------
Witajcie!
Tak oto prezentuje się rozdział 4. Podobał się? Czekamy na opinię.
Chciałam bym również poinformować że rozdziały będę już teraz dodawane co sobotę.
Do zobaczenia!
Całuję :*
~Angelika

Hello Laleczki!
Co sądzicie o rozdziale?
Piszcie, piszcie nam o tym.
Czekam na opinie.
Dołożę wszelkich starań, aby rozdziały były teraz dodawane regularnie. Mam nadzieje, ze ktoś tu jeszcze jest. Pokażcie się!
Do następnego!
Xoxo
Melloniasta:*